Sunday, October 15, 2006
The Guillemots . Through The Windowpane
Πέντε λόγοι για να λατρέψετε αυτό το album
- είναι πρωτότυπο (δεν έχετε ξανακούσει παρόμοιο ούτε σε τραγούδια, ούτε σε στίχους ούτε σε παραγωγή)
- είναι μελαγχολικό (αλλά με την ωραία μελαγχολία, όχι την άλλη τη μίζερη)
- είναι πολυεθνές (βρετανικό πιάνο, βραζιλιάνα κιθάρα, σκοτσέζικο percussion, καναδέζικο μπάσο – δεν είναι το γκρουπάκι της γειτονιάς)
- είναι παρορμητικό (από alternative κιθαριστική pop μέχρι επικοί wide open ύμνοι - καλύπτεται όλη η ενδιάμεση γκάμα)
- είναι αληθινό (ο τραγουδιστής Fyfe Dangerfield εννοεί κάθε στίχο που τραγουδάει. Σου σηκώνεται η τρίχα.)
Πέντε λόγοι για να στενοχωρηθείτε με αυτό το album:
- είναι έντεχνο (πάντα καιροφυλακτεί στη γωνία η μαύρη καταχνιά)
- είναι στον κόσμο του (ο οποίος συχνά δεν συναντιέται με τον δικό σου)
- είναι ακαταχώρητο (αν προσπαθήσετε να περιγράψετε πώς είναι θα καταφύγετε σε τομές μεταξύ Tindersticks, Rufus Wainwright, Keane, Lee Hazlewod, James. Και πιστέψτε με αυτό δεν είναι καλό.)
- είναι απεγνωσμένο (ο Fyfe τραγουδάει σαν πληγωμένος εραστής του Tim Booth)
- είναι επικίνδυνο (στίχοι όπως “so I’m leaving my best friend, just for the hell of it, just for the sake of it, but how much I loved you” είναι ποινικό αδίκημα)
http://www.guillemots.com/
# posted by CutiesCabs @ 8:47 AM 
