Tuesday, December 05, 2006

 

Είκοσι εννιά χρόνια πριν...

H πρώτη κριτική που δημοσιεύτηκε στο Ποπ + Ροκ, είναι η ακόλουθη για τον Robin Trower.
Για την ιστορία, όλες τις κριτικές στα δύο - τρία πρώτα χρόνια κυκλοφορίας του περιοδικού, έκανε ο Πητ Κωνσταντέας...
Το κείμενο έχει διορθωθεί από λάθη και από ελληνοποιήσεις λέξεων (σέβομαι την αισθητική της μπλογκόσφαιρας) και φυσικά το εξώφυλλο δεν είχε δημοσιευτεί έγχρωμο...


Robin Trower
In City Dreams
CHYSALIS 1148
Παραγωγός: Don Davis
Ηχογράφηση 1977


Μετά την αποχώρησή του από τους Procol Harum, ο Trower δοκίμασε τα πάντα για να ξεφύγει από την ετικέτα του κιθαρίστα που μιμείται την τεχνική του Jimi Hendrix. Αν δεν τόχει καταφέρει απόλυτα μέχρι στιγμής οφείλεται βασικά στο γεγονός ότι -μεταξύ μας- μιμείται πράγματι την τεχνική του Hendrix.
Στο "In City Dreams", τα πράγματα αλλάζουν κάπως. Ο Trower ξεφεύγει από τη γραμμή που χάραξε ο μεγάλος νέγρος μουσικός για να ακολουθήσει αυτή που χαράζουν πολλοί άλλοι έγχρωμοι μουσικοί - τη γραμμή της soul.
Με έντονο το στοιχείο του "disco", ο άγγλος κιθαρίστας προσπαθεί να εξαντλήσει τη φαντασία και την τεχνική του σε συνθέσεις που κυμαίνονται από μέτριες μέχρι απαράδεκτες. Καλύτερες στιγμές το "Little Girl" και το ομώνυμο κομμάτι του δίσκου που θυμίζει πολύ προκλητικά Spooky Tooth. Ας ελπίσουμε πως ο Mike Harrison δεν ακούει Trower...
Γ+ (Κακός)


Για την ιστορία, οι υπόλοιπες κριτικές του πρώτου τεύχους του Ποπ + Ροκ ήταν για τους:
Jethro Tull / This Was (B+ Καλός)
Carpenters / Passages (Γ+ Κακός)

Barclay James Harvest / Gone To Earth (Γ+ Κακός)
Doobie Brothers / Livin' On The Fault Line (Γ+ Κακός)
Crosby, Stills & Nash / CSN (B Μέτριος)
Fleetwood Mac / Bare Trees (Α Πολύ καλός με την ένδειξη "Αυτό Το Μήνα Ξεχωρίζει")

Linda Ronstadt / Simple Dreams (Γ+ Κακός)
Chicago / XI (Γ Απαράδεκτος)
UFO / Lights Out (Β+ Καλός)
Blind Faith / Blind Faith (Α Πολύ Καλός)
Gentle Giant / The Missing Piece (Β+ Καλός)
Space / Magic Fly (Γ Απαράδεκτος)
Trax / Watch Out (Γ Απαράδεκτος)
U - Boat / U- Boat (Γ+ Κακός)

Ultravox / Ultravox (A Πολύ Καλός)

Ανάμεσα στις κριτικές του Πητ Κωσνταντέα (σελιδοποιημένες με την παραπάνω σειρά) παρεμβάλλονταν αποσπάσματα κριτικών από το περιοδικό Rock & Folk, ενώ στην αρχή των σελίδων της δισκοκριτικής υπήρχε πινακάκι με την ερμηνεία της κλίμακας των κριτικών (από A+ μέχρι Γ) αλλά και... τα μηχανήματα κριτικής (τύπου, οι παρακάτω δίσκοι ακούστηκαν στα παρακάτω μηχανήματα... Πικάπ, τάδε μάρκα, Βραχίονας δείνα, Κεφαλή... Προ-προενισχυτής... Προενισχυτής... Τελικός ενισχυτής... Αποσυμπιεστής... Ηχεία... Ακουστικά... Μαγνητόφωνα... Μονάδα Dolby...)

Αυτά.





Comments:
περίπου όταν γεννήθηκα... φοβερό!
:)
 
χαχαχαχα ιλαρή κριτική ομολογουμένως :D διά πυρός και σιδήρου τον πέρασε τον άνθρωπο.
Μάρτης του 1978 (τεύχος 1 δραχμαί 30) με εξωφυλλο....ποιον άλλον; "τον μεγάλο νέγρο κιθαρίστα" κατά τα λεγόμενα του πητ
 
Θυμάστε την κλασική ατάκα του για το Γ-, οτιδήποτε δηλαδή δεν ήταν παλιοροκιά; ( punk, new wave, disco )
‘ Σπατάλη πολύτιμου βινυλίου’
Μεγάλε Πήτ.
 
Ναι και σε αυτή την κατηγορία θάφτηκαν στην εποχή τους, τα πάντα από τα debuts των Devo και των Madness μέχρι τα λίγο πιο ρυθμικά soul... τύπου Ashford & Simpson.
Αντίστοιχα αποθεώνονταν μετριότητες τύπου Helen Folley... (δίσκος του μήνα).
Ό,τι νάναι...
 
jeezus!?!
ευτυχώς τότε ήμουν πολύ μικρή για να το αγοράσω...
 
Ή έστω η Ellen Foley, σε παραγωγή Ian Hunter και Mick Ronson και... δισκάρα... NOT!
 
Δε μου άρεσε ΚΑΘΟΛΟΥ εκείνος ο δίσκος, έστω και με το δίδυμο Ronson - Hunter στην παραγωγή - επιμέλεια.
Τραγούδια flat... σαν μπανάλ ακόμα και τότε που γράφτηκαν.
 
Να δεις που θα μπω στο τριπ να ξανακούσω το άλμπουμ, που και στη δική μου μνήμη είναι στα... αζήτητα.

Προς το παρόν ακούω Beirut εναλλάξ με Midlake (και Boss).
 
Post a Comment



<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?