Wednesday, February 21, 2007
Saved
Όχι, με αυτόν τον τίτλο δεν αναφέρομαι σε κείνο τον άθλιο, χριστιανικό δίσκο του Bob Dylan αλλά στα τραγούδια - "σανίδες σωτηρίας". Έχω πολλά τέτοια. Υπάρχουν στιγμές που αισθάνεσαι ότι δεν υπάρχει περίπτωση να σωθείς από κάτι, ότι είναι αδύνατον να γλιτώσεις από μια κατάσταση, ή ότι όπου νάναι θα σε μαζέψουν από τα πατώματα. Σε αυτές τις στιγμές, η ανθρώπινη πρακτική βοήθεια είναι αδύνατη. Μάταιη. Διότι το μυαλό σου παίζει παιχνίδια και νιώθεις ότι δεν είναι ρεαλιστική η οποιαδήποτε βοήθεια.
Εκεί λοιπόν μπαίνουν κάποια τραγούδια και σου προσφέρουν τη διέξοδο ή έστω μια ελπίδα.
Ένα τέτοιο από τα πολλά που έχουν λειτουργήσει στη δική μου περίπτωση είναι και το "One Day" της Bjork. Το καλοκαίρι του 1993 ήταν πολύ πνιγηρό για λόγους προσωπικούς. Ένιωθα ότι ο κόσμος έχει σταματήσει κάπως και ότι περπατάω πάνω στα ακίνητα ερείπιά του, χωρίς να έχει ιδιαίτερη σημασία. Ήταν Αύγουστος, φρικτός από τη ζέστη και τα δρομολόγιά μου περιορίζονταν ανάμεσα στην παραλία και στο εξοχικό μου. Από τις 2.00 το μεσημέρι μέχρι περίπου τις 6.00 το απόγευμα βρισκόμουν στην παραλία και με ένα μόνο διάλειμμα μεταξύ 4 με 5 στο οποίο άκουγα τον Πετρίδη στο Α΄πρόγραμμα, οι υπόλοιπες ώρες ήταν αφιερωμένες σε επιλογές μου στο discman.
Τα περισσότερα τραγούυδια λειτουργούσαν επιδερμικά ευχάριστα. Δεν έκαναν σπουδαία δουλειά. Απλά παρέα.
Το "One Day" όμως, από το "Debut" της Bjork λειτουργούσε σαν βάλσαμο. Έδινε εκείνη την ώθηση ελπίδας και αισιοδοξίας που είχα ανάγκη, χρωματίζοντας τον ορίζοντα (απέναντι στον Ταϋγετο) με τα χρώματα που ήταν κατάλληλα. Ήταν μια κατάσταση που δεν επικοινωνείται εύκολα. Ούτε γίνεται να αφηγηθεί.
Η Bjork ήταν κάθε απόγευμα εκεί να με διαβεβαιώνει ότι "one day it will come all true" και ότι "I can feel it"... Η πειθώ στη φωνή της δεν μου άφηνε περιθώρια αμφισβήτησης. Είχε ένα τρόπο να με σώζει κάθε μέρα.
Labels: τραγούδια σωτηρίας
# posted by CutiesCabs @ 5:11 AM 
Comments:
<< Home
μετά από αυτό,
έχω την εντύπωση ότι πρέπει
να ακούω πιο συχνά το debut
και λιγότερο το post :)
ένα καλό δισκάκι που καταπολεμά την μπλιάχ διάθεση
είναι το "the beginning of the Enz" (δηλ.τα έρλυ ντέμος των split enz)
Chances are, it's not that far to go
Chances are, there's not that much to know
When you're spellbound
έχω την εντύπωση ότι πρέπει
να ακούω πιο συχνά το debut
και λιγότερο το post :)
ένα καλό δισκάκι που καταπολεμά την μπλιάχ διάθεση
είναι το "the beginning of the Enz" (δηλ.τα έρλυ ντέμος των split enz)
Chances are, it's not that far to go
Chances are, there's not that much to know
When you're spellbound
o μικρούλης finn ήρθε στους enz μετά την αποχώρηση του τρομερού και φοβερού phil judd (που είχε φωνή ικανή να σου ξεκοιλιάζει το διάφραγμα-γι'αυτό και δεν τραγουδούσε σε όλα τα zongs
...
γαμώτο!
lol, όχι εντάξει όλους τους αγαπάμε)
άι λοστ γιου,
top 5 ξεβράκωμα;
...
γαμώτο!
lol, όχι εντάξει όλους τους αγαπάμε)
άι λοστ γιου,
top 5 ξεβράκωμα;
"...And when the cab ride ahead seems too long
We go fuck in the bathroom
We can't afford the time to sit and cry
Or to wonder why
We've got so many things started to say
We had to get through..."
Από το "δεν έχω λόγια να το περιγράψω" Rented Rooms των Tindersticks.
Post a Comment
We go fuck in the bathroom
We can't afford the time to sit and cry
Or to wonder why
We've got so many things started to say
We had to get through..."
Από το "δεν έχω λόγια να το περιγράψω" Rented Rooms των Tindersticks.
<< Home
